Met haar onderzoek A lifetime of losses – the lived experiences of chronic sorrow among parents of disabled children geeft Edith Raap taal aan wat ouders van een kind met een beperking vaak wel doorleven, maar zelden uitspreken: het voortdurende, terugkerende verlies dat geen einde kent (en dus ook geen afronding) en hoe dat het ouderschap kleurt.
Met dit proefschrift legitimeert zij iets wezenlijks: dat er naast ‘je mag van geluk spreken’ ook ‘je mag van verdriet spreken’ mag bestaan – in zorg, in onderwijs, en in hoe we ouders tegemoet treden.
Zie ook het toegankelijke (Nederlandstalige) magazine dat ze maakte en de 50e aflevering van de podcast Levend Verlies.